امام رضا علیه السلام در بیانی زیبا و در توصیف قرآن آن را رشته ای محکم که به بهشت می انجامد توصیف کرده اند. محمّد بن موسى رازی به نقل از پدرش می گوید: « ذکر الرضا(ع) یوماً القرآن فعظّم الحجّة فیه والآیة والمعجزة فی نظمه؛ قال: هو حبل اللّه المتین، وعروته الوثقى، وطریقته المثلى، المؤدّی إلى الجنّة، والمنجی من النار، لایخلق على الأزمنة، ولایغثّ على الألسنة، لأنّه لم یجعل لزمان دون زمان؛ بل جعل دلیل البرهان والحجّة على کلّ إنسان (لَّایَأْتِیهِ الْبَطِلُ مِن بَیْنِ یَدَیْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِیلٌ مِّنْ حَکِیمٍ حَمِیدٍ). ؛ امام رضا(ع) روزى از قرآن یاد کرد و شیوه استدلال و چگونگى بیان آیات و معجزات نظم قرآنى را بااهمیّت شمرد و فرمود: قرآن ریسمان محکم خداوند و رشته استوار او و راه درستى است که به بهشت می انجامد و از دوزخ رهایى می بخشد.. و از آن جا که براى زمانى خاص پدید نیامده است، در گذر روزگاران کهنه نمی شود و به خواندنِ فراوان، برآیند خود را از دست نمی دهد، بلکه حجّت و برهان همه نسلها است.. باطل را به پس و پیش آن راهى نیست و فرستاده ى از جانب خداى دانا و ستوده است.(1)
امام رضا (علیه‎السلام) در بیانی دیگر فضیلت بی شمار قرائت قرآن در ماه رمضان را متذکر شده می فرمایند:« مَن قَرأ فِى شَهر رَمَضان آیَة مِن کِتابِ الله کَان کَمَن خَتَم القُرآن فِى غَیرِه مِنَ الشُّهور»؛ هر کس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که در ماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.(2)
ابراهیم بن عباس در زمینه استدلال امام رضا(ع) به آیات قرآنی می‌گوید : من هرگز ندیدم کسی سؤالی از حضرت رضا علیه السلام بکند و او جواب آن را نداند. هیچکس را داناتر از امام هشتم ندیدم. مامون او را با سوالات مختلف امتحان می کرد و او همه آنها را پاسخ می گفت. کلام و جوابش همیشه برخاسته از آیات قرآن کریم بود..(3)
او ادامه می دهد که امام رضا علیه السلام همه قرآن را در مدت سه شبانه روز تلاوت مى‏ کرد و بارها به یاران خود مى ‏فرمود : اگر مى ‏خواستم قرآن را در کمتر از این زمان ، ختم مى ‏کردم ولى روش من چنین است که : هیچ یک از آیه ‏هاى قرآن را نمى ‏خوانم مگر این که در آن تأمل و اندیشه مى ‏کنم که در چه زمینه ‏اى و در چه زمانى نازل شد و بدین سبب است که قرآن را در سه شبانه روز به پایان مى ‏رسانم.(4)
رجاء بن ضحاک که در مسیر سفر امام رضا(ع) از مدینه تا مرو همراه ایشان بوده است می‏گوید: امام رضا علیه‏السلام شب‏ها بسیار تلاوت قرآن می‏کرد، هنگامی که به آیه‏ای می‏رسید که در آن سخن از بهشت و دوزخ به میان آمده بود، گریه می‏کرد، و از درگاه خدا تقاضای بهشت می‏نمود، و گفت: پناه می‏برم به خدا از آتش دوزخ .(5)
امام رضا (ع) در روایتی دیگر درباره معیار صحت و سقم روایات منقول از اهل بیت (ع) در پاسخ به سئوالی در همین زمینه می‏فرماید: « هر روایتی که از ما به شما رسید، با قرآن و احادیث ما مقایسه کنید؛ اگر به آن دو شباهت داشت، راست است و اگر شباهت نداشت دروغ است و آن را نگفته‏ایم.»
همچنین از امام رضا علیه السلام روایت شده است که : حضرت رسول صلى الله علیه و آله فرمود: هر که چهار مرتبه سوره اذا زلزلت بخواند، چنان است که تمام قرآن را خوانده است . (6)
اسماعیل بن سهل می گوید به امام رضا علیه‏السلام نوشتم: دعایی به من بیاموز که چون آن را بگویم در دنیا و آخرت با شما باشم.
امام (ع) در جواب نوشتند : « انا أنزلناه» را بسیار تلاوت کن و لبهایت را با استغفار تر و تازه کن (همواره استغفار بر زبانت باشد) .
امام رضا علیه‏السلام در بیانی دیگر در ویژگی قرائت این سوره فرمود: هر کس به (زیارت) قبر برادرش برود و دستش را روی قبر او بگذارد و هفت بار (سوره)انا انزلناه را بخواند، از هراس روز رستاخیز در امان می‏ماند.(7)
امام رضا (ع) همچنین به نقل از رسول اکرم (ص) فرمود: هر که چهار مرتبه سوره اذا زلزلت بخواند، چنان است که تمام قرآن را خوانده است . (8)

پانوشتها:
1. عیون أخبار الرضا: ج 2 ص 130 ح 9
2. بحارالانوار، ج 93، ص 346
3. بحار الانوار، ج 49، ص 90، ح 3
4. عیون اخبارالرضا علیه السلام، ج 2، ص 420
5. عیون اخبار الرضا علیه‏السلام، ج 2، ص 182
6. بحار، ج 92 ص 333 - عین الحیات ج 2، ص 273
7. شفابخش و مشکل‏گشا، ص 43
8. بحار، ج 92 ص 333 - عین الحیات ج 2، ص 273